تصور جهان بدون روشنایی ممکن نیست. در دنیایی که با لحظه ای خاموشی از تکاپوی  باز می ایستد،  باید به فکر راه حلی برای تامین پایدار انرژی بود. در کشور ما الگوی رایج تولید برق بر پایه بهره برداری از نیروگاه های مقیاس بزرگ و سپس انتقال و توزیع انرژی به مصرف کنندگانی است که ممکن است کیلومترها دورتر از محل تولید باشند. این روش در کنار مزایای خود نظیر تأمین ظرفیت بالا به صورت یکجا برای تولید برق، با معایبی مثل اتلاف در خطوط انتقال یا طولانی بودن زمان احداث و یا نیاز به منابع مالی هنگفت روبرو است.

تولید انرژی الکتریکی و استفاده از آن هم در عصر صنعت و هم در عصر اطلاعات مطرح بوده و جوامع بشری بر حسب نیاز و امکانات خود از ذخائر خدادادی برای تولید این نوع از انرژی استفاده کرده اند. مسلم است که انرژی رایگان تولید نمی شود برای تولید و تبدیل آن از حالتی به حالت دیگر باید زیرساخت های لازم را فراهم کرد. از طرفی توزیع و انتقال انرژی از دغدغه های عمده کشور محسوب می شود که توسعه تولید پراکنده در صنایع، پالایشگاهها، شهرک های صنعتی و مسکونی می تواند از جمله روشهای رفع این نگرانی ها باشد.

از این جهت یکی از راه حل های انتخابی برای رفع سریع نیاز رسیدن به برق، ایجاد نیروگاه های مقیاس کوچکی هستند که در زمان کمتری نصب و داخل مدار می شوند. «نیروگاه سیار» گزینه انتخابی مناسبی برای رسیدن سریع به انرژی برق خواهد بود. در این سطور درباره مولدهایی صحبت می کنیم که ویژگی منحصر به فرد آنها جابجایی سریع  است و بر همین مبنا تمامی تجهیزاتشان داخل کانتینرهای بسته نصب شده است. در این مدل نیروگاهی، کلیه تجهیزات مورد نیاز برای تولید انرژی برق، پیش از ارسال به سایت نیروگاه، روی تریلر نصب و به اماکن مورد نظر ارسال می شوند تا در مدت زمان کوتاهی قابلیت و آمادگی تولید برق داشته باشند.

در نخستین تجربه ایرانی از این راه حل و درست همان زمانی که مشخص شد استان مازندران به دلیل میزان تقاضای ناشی از گرمای تابستان و توسعه محل های استقرار جمعیت، مصرف برق بالایی دارد، گروه مپنا برای ساخت نیروگاه های سیار اعلام آمادگی کرد. نیاز منطقه مازندران به تولید برق از یکسو و ضرورت جلوگیری از بروز خاموشی های احتمالی در سالی که گفته می شود از گرم ترین سال هایی است که ایران تجربه می کند، بار مسئولیت اجتماعی گروه مپنا را برای روشن نگه داشتن چراغ خانه ها بیشتر می کرد.

ساخت نیروگاه سیّار از مهرماه سال گذشته آغاز شد. مپنا در این پروژه متعهد شده بود که نیروگاه سیار را به روزهای اوج مصرف در مازندران یعنی تابستان برساند. مقرر بود که واحدهای نیروگاه سیّار از یکم مرداد برق را به خانه های مازندران برساند و با همین هدف کار این پروژه سیار شروع شد.

از آنجا که احداث نیروگاه های مقیاس بزرگ نیازمند صرف زمان طولانی و صرف منابع مالی قابل توجه است و همچنین در نقاط جغرافیایی مورد نیاز، تخصیص زمین به اندازه مورد نیاز برای احداث واحدهای نیروگاهی بزرگ، به راحتی امکان پذیر نیست؛ گروه مپنا پیشنهاد احداث نیروگاه سیار ۲۵ مگاواتی با تجهیزات از پیش ساخته و آماده حمل به نقاط مورد نیاز را به وزارت نیرو ارائه نمود. با این راه حل انعطاف پذیر، علاوه بر رفع فوری نیاز برق در منطقه، پس از رفع نیاز، امکان جابجایی آن در آینده به نقاط مورد حسب نیاز کارفرما فراهم است.

نیاز به برق تولیدی نیروگاه سیّار در این منطقه تنها به ساعات اوج مصرف محدود نمی شود. نیروگاه سیار مپنا در ساعات اولیه صبح نیز در خواست ارسال برق را از سوی نیروگاه ثابت دریافت می کند و همین نیاز بالای برق در این خطه، باعث می شود که نیروگاه سیّار در تمامی ساعات روز به درخواست منطقه برای ارسال برق پاسخ مثبت ارسال کند.

در حال حاضر ۲ واحد نیروگاه سیار در شهرستان بهشهر و شهرستان نوشهر نصب  راه اندازی شده است.

ضرورت‌ های ساخت «نیروگاه سیّار»

نیروگاه سیّار مپنا با ظرفیت ۲۵ مگاوات، قادر است برق مصرفی ساکنان شهری با جمعیت نزدیک به یکصد هزار نفر را به شکل پایدار تأمین کند.

از دلایل مختلف نیاز به نیروگاه سیّار می توان به مواردی چون وجود مناطقی با درخواست برق بیش از ظرفیت تولید و متفاوت بودن طیف مصرف کنندگان انرژی اشاره کرد. از طرفی درباره کاربردهای مختلف نیروگاه سیار می توان به تولید برق پراکنده و صنعتی، تأمین برق پایه شبکه، مدیریت پیک، تأمین برق اضطراری، افزایش پایداری شبکه و پشتیبانی از شبکه اشاره کرد. همچنین باید خاطر نشان کرد به دلیل حمل و نقل آسان نیروگاه سیّار و قابلیت دسترسی سریع آن، استفاده از این نیروگاه در کشورهای مختلف متداول است.